Met de lancering van Classic Blue (19-4052) als kleur van het jaar voor 2020 lijkt het toonaangevende kleurenagentschap Pantone in haar reactie op de volop bekritiseerde keuze van 2019 door te slaan naar een veilige keuze en voorspelbaarheid. Living Coral, de keuze van 2019, kreeg vanuit de hoek van designers en milieuactivisten veel kritiek omdat de kleur van gezond koraal nauwelijks meer waarneembaar is in de vervuilde wateren.
Met de keuze voor een veilige, voorspelbare en onopvallende blauwtint lijkt het er op dat Pantone geschrokken is van de kritiek en wegkruipt achter een kleur waar niemand moeite mee kan hebben en die eenvoudig door iedereen voor alle producten is toe te passen, zo luidt nu de kritiek van ontwerpers en designers. Dus het is nooit goed of het deugt niet, zal men verzuchten bij Pantone. De waarden die het agentschap bij Classic Blue heeft bedacht zijn elegant in eenvoud, tot nadenke stemmend en een solide basis. Deze waarden worden weer weggelachen als niet verrassend en escapistisch. Het is nooit goed of het deugt niet…
Het had groen moeten zijn, in welke tint dan ook, aldus de criticasters die willen hameren op de signaalfunctie van groen voor milieubewustzijn. Hierbij wordt even vergeten dat een paar jaar geleden limegreen al de kleur van het jaar was volgens Pantone, maar dit terzijde. Maar het is een feit dat andere trendwatchers als WGN en Dulux een groene kleur hebben gekozen voor 2020. Niet zozeer uit esthetische overwegingen, maar vanwege het signaleren van groen activisme.
Blauw is een democratische kleur waar niemand zich aan stoort, die iedereen in meer of mindere mate waardeert en die overal ter wereld wordt geassocieerd met kalmte, rust, vrijheid waardigheid, hoop en dromen. Daar is uiteraard helemaal niets op tegen, maar Pantone doet er goed aan om in 2021 weer te kiezen voor een eigenwijze, iets meer omstreden tint wil het niet worden weggezet als een irrelevante speler op de kleurvoorspellingsmarkt. Tijd voor granaatappelrood!
