Interior Business interviewde Dirk Steenbeke van Passe Partout in Boedapest, dat was voorafgaand aan de huisshow in Antwerp dit jaar in juni. Passe Partout is nu op de Meubelbeurs Brussel te vinden in hal 5 en introduceert daar onder meer outdoor meubelen. Lees hier daarom nu gratis het interview wat verscheen in editie #12. 

 

In de aanloop naar de huisshow van Passe Partout begin juni vloog ik samen met eigenaar Dirk Steenbeke en met onze Uitgever Richard van der Hak naar Budapest voor een kijkje in de keuken. Vanuit Budapest trokken we naar Salgótarján om samen de fabrieken te bezoeken. Ter plekke legde Dirk een laatste hand aan de nieuwe modellen die tijdens de huisshow in Antwerpen zijn voorgesteld aan de markt. Door onweersbuiten en vertraging waren we slechts 16 uur in Hongarije. Kort, maar zeker voldoende voor een goede indruk van de productie van zo’n 2000 zitplaatsen per dag.

Het plan is duidelijk. Rond half zes ’s avonds stijgen we op, daarna uit eten in downtown Budapest bij de lekkerste Italiaan, dan naar bed en de volgende ochtend om 6.30 vertrekken richting Salgótarján om de fabrieken te bezoeken. Het loopt anders. Vanwege onweersbuien in Eindhoven en boven Duitsland blijven we aan de grond. Tot laat. Eenmaal vertrokken is er aan boord alleen nog keuze uit pittige Hongaarse worst of een cup noedelsoep. We kunnen er om lachen; de trip is al legendarisch voordat het goed en wel begonnen is.

 

 

Eenmaal geland rijden we naar het huis Geert Ligtenberg, rechterhand van Dirk in Hongarije. Hij houdt zich bezig met de dagelijkse gang van zaken in de fabriek en met productontwikkeling. Passe Partout is een Belgisch bedrijf, het hoofdkantoor zit in Antwerpen en ook alle verkoopactiviteiten gebeuren vanuit België. De productie is gevestigd in Hongarije. In het voormalige oostblokland zijn twee faciliteiten met de naam Sinia, wat staat voor synergie. In één fabriek wordt al het voorbereidende werk gedaan. Het hout wordt er gezaagd, de stoffen gesneden, kussens gevuld. In de tweede faciliteit worden nieuwe producten ontwikkeld, daar is ook het naaiatelier en de daadwerkelijke productie.

Legendarisch
Onderweg naar Geert stoppen we een enkele keer op fotogenieke plekjes, zodat er ook een vinkje kan worden gezet achter het toeristische element van de trip. Geert is Nederlander, maar woont al sinds halverwege de jaren ’90 in Hongarije. Eerst werkte hij voor schoenenfabrikanten, later voor Leolux en inmiddels al weer een tijdje voor Passe Partout. Hij en echtgenote Marjan hadden de oven aangezet voor nog een warm stukje pizza van dat ene Italiaan restaurant wat bij onze landing al gesloten was. Het legendarische karakter van de reis groeide in de achtertuin, waar we samen een fles wijn leegdronken; Geert vertelde over zijn Hongaarse loopbaan, hond Makker rende af en aan met de bal, Dirk rookte een sigaar en op mijn verzoek liet Geert z’n Harley Davidson brullen (totdat het licht aanknipte in de slaapkamer van de buren). Met kleine oogjes stapten we de volgende morgen in de auto.

Zes-assige CNC
De eerste stop in Salgótarján is bij de faciliteit waar veel van het voorwerk wordt gedaan. Dirk vertelt in de auto alvast over wat te verwachten. Recent is een nieuwe machine geïnstalleerd waarmee in eigen huis kussens worden gevuld. Hij vertelt ook de zes-assige CNC waarmee houten onderdelen op maat worden gemaakt. Richard doet ondertussen via instagram live verslag van het bezoek, ik maak uitgebreide aantekeningen voor dit artikel.

Bij het maken van goede zitmeubels komt zowel handwerk als high tech automatisering kijken, zoveel wordt al snel duidelijk. Voor de zaagmachine worden alle orders ingevoerd, waarna een berekening wordt gemaakt om het maximale uit de houten platen te halen – ‘nestelen’ noemt Dirk het. Waar de houten onderdelen uit de machine komen, staan karren klaar, elke kar vertegenwoordigt een zitmeubel. Dagelijks verlaten zo’n 2000 zitplaatsen de fabriek om in woonkamers, keukens en andere ruimtes in huis in heel Europa terecht te komen. Voor Passe Partout zijn Nederland en België de belangrijkste markten, maar het merk vind wereldwijd haar weg.

Eigen kussens
Bij de kusseninstallatie wordt schuim gemengd met pluim en met luchtdruk in de daarvoor bestemde hoezen geblazen. Twee jongens bedienen de machine en er staan enkele grote karren met kussens klaar. Dirk hoopt op termijn meer en meer eigen kussens te kunnen gebruiken. Schuim op maat wordt tevens ingekocht.

In het stoffenatelier worden de rollen stof gecontroleerd op kwaliteit. Vanwege rek, afmetingen en weeffoutjes verschilt de lengte en breedte van een stof nog wel eens. Dankzij de controle worden problemen bij het uiteindelijke snijwerk ondervangen. Op lange tafels wordt met moderne lasers de patronen uitgesneden, voor speciale orders wordt dit nog met de hand gedaan. Opnieuw vakwerk in combinatie met technologie. Aan de tafels voeren dames in werkkleding nogmaals een controle uit op kwaliteit van de stof en voldoende ruimte aan de snijraden.

Tussen de snijtafels door is iemand aan het werk. “Kuisen”, noemt Dirk het. “Als het proper is, wordt er netter gewerkt”, is zijn filosofie.

Geen compromis 
“Een tekening in een product omzetten in nog niet eenvoudig,” legt de meubelondernemer uit. Alle modellen die twee weken na ons bezoek op de huisshow te zien zijn, zijn ontstaan door de combinatie van inzichten van Dirk, Geert en Katica, zij leidt de ontwikkelingsafdeling. De afgelopen jaren koos Dirk om steeds maar enkele modellen te introduceren op de vaste momenten tijdens de Meubelbeurs Brussel in november en de huisshow in juni. “We kiezen voor minder modellen met meer kwaliteit en aandacht voor alle details. We sluiten geen compromissen in het design. Pas als we het alledrie eens zijn over een model, gaat het daadwerkelijk in productie.” Passe Partout heeft geen submerken meer, de focus ligt op het merk Passe Partout en op kwaliteit.

Box
Dirk noemt Katica ‘mama’, zij noemt hem ‘papa’. Zij spreekt Hongaars tegen hem, Dirk spreekt een mengeling van Hongaars en Engels terug. Geert spreekt na alle jaren in Hongarije vloeiend de taal.

In de ontwikkelingsruimte wordt hard gewerkt aan de nieuwe modellen. Over een model met een schuine rug zijn de drie het nog niet eens. De bank heeft een kant om te loungen en een kant om te zitten. Over het pootje van een andere bank wordt nog getwijfeld. Ook aan fauteuil Box wordt gewerkt. In een frame met stalen randen wordt een constructie met schuim geplaatst. Het is een variant op de wandkast Jukebox, een ontwerp van Laura Steenbeke (inderdaad dochter van). Dirk vindt de zit net te laag en legt twee latjes onder de zitting, daarmee krijgt de fauteuil direct een zwevend karakter. Dat pakt dus mooi uit. Hij gaat zelf zitten, hij laat mij er in zitten en besluit dan dat de zit nog net iets korter mag. Katica geeft tussen duim en wijsvinger 2 centimeter aan. “Zoveel?” vraagt ze in het Hongaars. Dirk en Geert knikken. “Zoveel inderdaad.” Als een model eenmaal is goedgekeurd, worden alle parameters ingevoerd in het systeem: hout, schuim, stoffering, veren en alle andere benodigde elementen. De ontwikkeling is handwerk, daarna is het zaak om de modellen met de computer uit te werken om de productie vlot te laten verlopen.

Bedrijvigheid
We maken een verdere rondgang door de productie. Overal klinkt bedrijvigheid, veel gehamer en getik, machines ronken, geconcentreerde blikken bij de mensen. In schappen herken ik onderdelen zoals de schuine rug van fauteuil Moon of de armleuning van model Dover. Achter de ontwikkelingsafdeling is de opleidingsruimte waar nieuw personeel in opleiding is. Weer verder worden de frames in elkaar gezet en het schuim geplakt op de onderdelen. Boven is het naaiatelier waar de hoezen worden gestikt. Mooi detail: alle randen worden afgestikt tegen rafelen, ook al zijn de randen geen zichtbaar onderdeel van het eindresultaat. Af en toe geeft Dirk een tip of compliment aan de medewerkers. Een van de mannen die frames in elkaar zet, zegt hij meer houtlijm te gebruiken. “Dan gaat het hout niet kraken op termijn.” Tot slot nemen we een kijkje bij de laatste controlestop van de zitmeubelen. Voordat alles wordt ingepakt en klaargezet voor transport ondergaan de modellen nog een kwaliteitscontrole. Een meubel wordt neergezet met daarbij alle losse onderdelen. De kussens worden nagekeken, de naden, randen, de pootjes, hoe het zit… Alles wordt gecheckt en gefotografeerd. Pas daarna wordt het meubel klaargemaakt voor transport naar de klant.

Puntjes op de i
Terug in de ontwikkelingsruimte zien we nogmaals de bank met de schuine rug. Dirk twijfelt nog. Hij neemt met Geert en Katica details door en neemt ons dan mee voor een Hongaarse lunch. Op voorhand beloofde hij goulash, maar gelukkig koos in de droge warmte voor geroosterde kippenpoten met een groene salade. De vlucht naar huis is die middag al, dus Richard, Dirk en ik moeten opschieten. Dirk wordt teruggeroepen om die ene bank nog eens te bekijken en te beoordelen, tijdens de korte lunch heeft het personeel de bank al af weten te maken. Dan schieten we een taxi in om op tijd op de luchthaven te zijn. In de groepsapp die we met z’n drietjes hadden voor vertrek laat Dirk weten de week erna opnieuw naar Budapest te zijn gereisd om de allerlaatste puntjes op de i te zetten. Dit keer zonder vertraging.