Vrijdagmiddag kwam het bericht dat But dus wel degelijk een aanbod heeft gedaan op het noodlijdende Conforama, maar dat de schuldeisers er geen brood in zagen. Nu, maandag, lijkt het er op dat de andere route, een krediet (PGE) via de Franse overheid, definitief van de baan is.
Het drama rond Conforama heeft inmiddels soap-achtige proporties. Lijkt er een doorbraak te komen, dan duikt er ineens weer een belemmerende factor op. Zo ook vandaag: Het CIRI (samenwerkingsverband van verschillende Franse ministeries) heeft in een persbericht laten weten af te zien van een PGE vanwege de weigering van banken om garant te staan voor 10 procent van het totaalbedrag van een paar honderd miljoen euro.
Het andere scenario, overname door concurrent But (Mobilux Finance), is nu nog de enige optie, maar But stelt dus eisen die lastig te aanvaarden zijn voor Conforama. En voor de overheid, want met de overname van 90 winkels wordt But zo groot dat er sprake kan zijn van oneerlijke concurrentie, lees een bijna-monopolie. En daar is men huiverig voor in Frankrijk. Zeker wanneer de winkels pal naast elkaar liggen, zoals in de meeste gevallen.
Dus wat nu? Een impasse, opnieuw. Terwij de oude voorraden van Conforama zich onverkocht en onbetaald aan de leveranciers opstapelen. De bonden en de OR van Conforama roepen But op om te komen met een voorstel waarmee iedereen blij is: de werknemers van Conforama (9.ooo in Frankrijk, 20.000 in heel Europa. But wil alleen de Franse winkels overnemen, ook een belemmering), de schuldeisers en de overheid (die zich te terughoudend heeft opgesteld in de ogen van de bonden en Conforama).
Kwade tongen beweren dat But de grote winnaar is op dit moment: de grote concurrent is dicht, gaat niet meer open tenzij But toestemt in een overname en zonder iets concreets te hoeven doen kan But handenwrijvend toezien hoe Conforama omkiepert. En daarmee de toeleveranciers, waaronder veel Belgische fabrikanten. Wordt vervolgd.
